Regn, regn, regn, regn. Sjølv med ein million solstrålar dansande over Vossevangen, let store og små badnajazzarar seg lokke inn bak gardinane i Vossasalen, der Sigrid Moldestad freista med både
Med sitt eige-tinga tingingsverk var Bare Egil Spellemannslag klar til å underholde Vossa Jazz. Dei skulle spela folkemusikk frå alle krikar og krokar i Noreg. Og me fekk innblikk i
Klikk! Klikk, klikk! Har det klikka? Dei vaksne fjesa i salen kikkar litt usikkert mot klikka. Badnajazzarane derimot – dei skjønar greia; dei kikkar rett fram mot kashakasane og klikkertane
Det vart raskt stilt i rekkjene då ein stor kar med eit stort skjegg blæs dei første små tonane i ein liten saksofon, på biblioteket på Voss kulturhus i føremiddag.
Det var litt bratt opp vegen til konserten i Kapellankåken, (“men når vårsol i bakkane blenkte fekk me hug til vår heimlege stad” – som Aasen sa det.) Vel verdt
Eit sus av 50 år historie – eller var det 500 år? Det var tid for dei store kontrastar på Mølstertunet. Eit museum med omlag 100 år i drift som
Ved midnatt fyrar The End opp stemninga i Pentagon. Kjetil Møster, Mats Gustafsson, Anders Hana og Børge Fjordheim kjem alle direkte frå konsertar i Gamlekinoen og Vossasalen, men det skulle
Køen til konserten med Sinikka Langeland strekker seg langt forbi inngangen til Osasalen, og blide men svette frivillige prøver å få så mange forventingsfulle publikummarar inn og på plass som
Det må vere litt drama, nærast kviskra ho, då røykdykkarane frå Voss brannvesen hadde gjort seg ferdige og Mariam Wallentin endeleg kunne entre scena i Gamlekinoen denne gneistrande fredagskvelden. Med
Er det dette som er jazz? Det er dette som er jazz. Dette er altså jazz? Jass, dette er jazz. Og ikkje berre er det jazz; det er vossajazz, nikka
