Tronande midt i eit trommesett som likna meir ei slags steinalderborg enn eit moderne musikkinstrument leverte den amerikansk-danske superkvinna Marilyn Mazur ein glimrande konsert. Glade sørhavsrytmar blanda seg leikande lett
Ikkje sidan 1986 og Maradonna har folk snakka om ”Guds hand” men ikveld var ho til stades på Pentagonscena i Voss. Og der vert ho sett springande opp og ned
Saman med Brad Jones på bass og JT Lewis på trommer røska Marc godt i dei henggjevne lyttande som slukte det imponerande handverket med auger så vel som øyrer.
Det er mest som Vossasalen vart forvandla til eit tungt røykfylt lokale med dunst av whisky og blankpolerte lakksko då storband og songarar tok dei i salen sittande menneska
I grunngjevinga kan ein lesa følgjande: Desse tre ungdomane har hatt ei enorm utvikling det siste året. Bandet vart etablerte for tre år sidan og har gått frå nybyrjarnivå til
"I denne konserten skal vi ta dere med på en reise til Kruia-folket i Kenya". Slik starta komponist Knut Kristiansen sundagens konsert og for ei reise det skulle bli. La
Stemma til Susanna Vallumrød let seg ikkje så lett skildre. Den er så stor! Og den rommar så mykje. Den er tidvis kald og klar som ein fjellbekk andre tider
Bugge innleidde konserten med å mimre tilbake til nittitalet då Vossa Jazz på mange måtar verka som eit springbrett for den vidare verksemda hans som jazzmusikar. Med eit smil
Voss Jazzskule har på få år bygd seg opp eit godt rykte for å skapa gode vekstvilkår for dei mange av dei flottaste talenta innan jazzmusikken i Noreg. Det er
Fem minutt før konsertstart kom trioen Urban Connection spurtande direkte frå toget og inn døra i Osasalen. Og då resten av dei frammøtte fekk sleppa inn i lokalet skulle det
