Stemma til Susanna Vallumrød let seg ikkje så lett skildre. Den er så stor! Og den rommar så mykje. Den er tidvis kald og klar som ein fjellbekk andre tider er den mild som honning og mjølk atter andre gonger syng Susanna med ei kraft som får håra til å reise seg på kroppen.
Det er som om Susanna og har evna til å fange publikum med musikken sin og halde dei fast heile den tida det tek ho å formidla det ho har på hjarta.
Godt akkompagnert av Helge Sten på gitar og Erland Dahlen på trommer leverte Susanna ein konsert så presis og stødig at samtlige publikumarar var stumme av beundring lenge etter at konserten var over.
