”Hei har du lyst til å vera med å synge?” – spurde Good Time Charlie jazzarane, ”Ja det vil me gjerne!!!” vart det ropt ekstatisk tilbake!
Superjazzarane viste ein uovertruffen evne til radbrekkande og vilter improvisasjon på instrument som trommer, tangentduk og klokkespel. Musikalsk fridom og ektefølt speleglede – det er jo dette som er jazz! Rytmane tok overhand og atriegolvet på Kulturhuset var staden for sjelfull og lidskapleg dansing frå alle jazzarane, og nokon frå publikum!
Superjazz beviser gong på gong at kjærleik til musikk er universelt – jazzen er noko som kan og skal nytast, spelast, diggast og dansast til av alle menneske!
